Zij die niets te zeggen heeft

Vader voor de trein gesprongen
Moeder aan de drugs
Ze heeft het zien gebeuren
Zo vlak voor haar neus
Ze vind het alles haar schuld
Zij is hier uit voort gekomen

Zij zit nu in een groot grijs gebouw
Het gebouw van het vertellen
Zij heeft niets te vertellen
Het is allemaal gebeurd
Men wil alle woorden uit haar trekken
Maar die heeft ze niet
Ze is gedachteloos
Volkomen verlaten en alleen
Vader voor een trein gesprongen
Moeder aan de drugs

Zij is stil en alleen op een roze kamer
De kamer van de “zielige meisjes”
De kamer voor “bijzondere gevallen”
Zij is er één
Zij heeft één bijzonder talent
Ze kan negen woorden schrijven:
Vader voor de trein gesprongen
Moeder aan de drugs

© Copyright Annelin de Jonge