Mijn meiden

Als twee vlammetjes van twee kaarsen
heel even gebrand.
Door de wind uitgeblazen
zo kort hielden jullie leventjes stand.
Na zoveel tijd eindelijk zwanger
zoveel vreugde duurde het maar langer.
Zo kort geleefd en toch zoveel gegeven
zoveel liefde in jullie korte leven.
Veel vreugde, in een klap verstoord.
Een grote schok toen we het nieuws hadden gehoord.
We waren zo blij, zo gelukig met jullie twee
later zij aan zij 1 grote tranenzee.
Acht september zijn jullie geboren
weet alsjeblieft dat jullie ervoor altijd bij horen.
Jullie waren al dood
dat maakt ons verdriet extra groot.
We blijven van jullie houden
vergeten doen we jullie nooit.
Onze liefde voor jullie is ontzettend groot.

Het liedje Candle in the wind
maakt duidelijk wat wij voelen voor onze meiden
Heel veel onbegrip en vragen
daar blijven we mee zitten.
Verdrietig maar ook dankbaar
dat we jullie hebben gezien.
hetzij doormiddel van de echo
tranen van geluk
en later van verdriet
ons geluk kon eerst niet stuk
was dit te voorzien?
voelen jullie onze liefde nog misschien?

Lieve Nicky en Jessy
we houden van jullie voor altijd
Twee dochters, twee meiden
het leven is soms zo hard
soms geluk en soms lijden
we hadden in een korte tijd
veel geluk en verdriet gehad.

Vooral nu de kerst weer in zicht is.
De kaarsen branden gaan.
Al is het 15 jaar geleden toch voel ik het gemis.
Laat ik jullie urn onder de kerstboom staan.
Vrede op aarde voor iedereen
Een leven vol liefde
al is het leven soms heel hard en gemeen.

© Copyright henrieke siren

Ingezonden door

henrieke siren

Geplaatst op

04-12-2012

Over dit gedicht

geschreven voor onze tweeling meiden die we hebben moeten laten gaan.

Tags

Doodgeboren Kerst Liefde Verdriet