Kerstmis in de cel

Kerstmis in de gevangenis

De kerstlichtjes gaan aan en uit
Ik zet oploskoffie, de ketel fluit
Ik nestel me in mijn bed, alleen
Enkel een grijs deken om me heen

De kerstboom is mijn enige maat
ik heb hem versierd, in groot ornaat
voor mezelf een cadeau met grote strik
voor de anderen een neppakje in ’t wit

Vrienden heb ik al lang niet meer
Familie deed me teveel hartzeer
Kerstmis is een moeilijk moment
Ik voel me nu een emotionele vent

Toch loods ik mezelf elk jaar
Naar het volgende Nieuwjaar
Ik zet de boom alleen voor mij
De hoop is er, ik kom in april vrij

De grote beer

© Copyright jos.baron

Ingezonden door

jos.baron

Geplaatst op

30-11-2012

Over dit gedicht

eenzaamheid met Kerst in de gevangenis

Tags

Eenzaamheid Gevangenis Verdriet