koers

koersend naar zee
neem ik gedachten mee
starend naar de horizon
waar mijn liefde begon
voor het oneindige

oneindig veel zee
oneindig veel zand
oneindig veel gevoel

tevens oneindig veel mensen
die een dagje vertoeven
die een dagje niets hoeven
die genieten van het briesje
iemand roept naar liesje
een ander vraagt een ijsje
voor een aardig meisje
zo kan ik uren
lekker turen
oneindig veel loslaten
dromend niet in de gaten

dat de wind komt opzetten
nu wordt het opletten
oneindig veel golven
komen als wolven
zo woest aan gesneld
wordt op de radio gemeld
met oneindig veel haast
de wind blaast
de golven komen
het ruisen van de bomen
wordt een brullend geluid
ieder snelt vooruit
rennen geblazen
de golven razen
de wind is nu een storm
het geluid is enorm

verlamd blijft iemand staan
kijkend naar die orkaan
die enorme golf, zo woest
alles wordt verwoest

daarna................
weer rust
aan de kust

© Copyright Marill

Ingezonden door

Marill

Geplaatst op

25-11-2012

Over dit gedicht

hoe het briesje in storm veranderde

Tags

Briesje Storm Water Zee