kinderen
6 feb 2011, 21:42
in gedachten ben ik bij jullie
en ik leef nog in het verleden
elke dag was ik bij jullie
maar dat was opeens verdwenen
in de stilte van mijn leven
zoeken naar een antwoord
maar op al mijn vragen
is er geen antwoord meer
maar ik blijf naar jullie zoeken
tot ik een antwoord heb gevonden
en ik jullie uit kan leggen
wat er mis ging in mijn leven
hoe kon ik toch zo stom zijn
om jullie te verlaten
en dat ik nog mag zeggen
een vader voor jullie te zijn
die gedachten maken mij gek
dat gevoel is soms ondraagelijk
en de pijn die ik met mij mee draag
is echt niet meer te beschrijven
om niet meer te kunnen zeggen
hoeveel ik van jullie hou
© Copyright aled44
Ingezonden door
aled44
Geplaatst op
23-10-2012
Over dit gedicht
kinderen