Zwarte wolken

Zwarte wolken
Grijze lucht 
Mijn wangen kolken
Van buiten rood
Van binnen  zwart
Ik voel me zwaar, zo zwaar als lood
Ik vlieg naar boven weg van de aarde
Maar het voelt alsof ik sta vastgenageld aan de grond 
Ik moet het maar aanvaarden 
Tot ziens, vaarwel
Ik ga maar,  ik ga maar snel

© Copyright S.

Ingezonden door

S.

Geplaatst op

04-10-2012

Over dit gedicht

Het gedicht houdt in dat "ik" naar de hemel vlieg, maar eigenlijk wil en durf ik niet

Tags

Verdriet