Ingekaderd
Je kijkt me aan
maar geeft geen kik
blijft op dezelfde plek staan
met steeds dezelfde blik
Ik praat met jou
blijf geloven dat je me kunt horen
je weet wat ik gisteren wou
en wat me morgen kan bekoren
aan jou durf ik alles vragen
hoewel ik geen antwoord mag verwachten
je kan alles verdragen
al mijn moeilijkheden en klachten
Ergens ben je misschien het beste wat me kon overkomen
omdat ik m’n hart bij jou kan luchten
maar eigenlijk ben ik maar aan het dromen
om de werkelijkheid te kunnen ontvluchten
je blijft voor altijd m’n lieve grootvader
ik hield en hou van je op iedere manier
maar nu zie ik je enkel in een kader
als een bedrukt stuk fotopapier.
M♥
© Copyright WeWillSee
Ingezonden door
WeWillSee
Geplaatst op
25-09-2012
Over dit gedicht
Soms moet je gewoon eens je 'moed en hoop' kunnen halen uit iemands foto. Sommige foto's zijn van mensen die van zo een groot belang voor je zijn, dat ze ingekaderd zitten in je hart♥