Een pad naar boven
Je wist het
Ik wist het
Geloven
Dat wou je niet.
Ik gilde
Dat je naar mij moest luisteren
Maar dat deed je niet
Ik Hield je vast
Om je te beschermen
Tegen de dood
Maar jij duwde me weg
Jij kon er mee leven
Maar ik niet
Stap voor stap
Kwam het dichterbij
Een langzame pad naar de dood
Ik raakte je kwijt
Ik gaf het op
Wat ik nooit moest doen
Het gevoel van het weggeven
En de laatste woorden
Dat ik van je hield en je nooit zou vergeten
Was jij de volgende dag gewoon weg,
Trillende handen
Tranen gemaakt van pijn en verdriet
Mijn hard een lege plek
Zonder gedachten
Dwalen door mijn wereld
Om een pad te volgen
Bezaaid met bloemen
Een pad naar boven
Om bij je te zijn
© Copyright ♥Myrthe♥
Ingezonden door
♥Myrthe♥
Geplaatst op
20-09-2012
Over dit gedicht
een pad langzaam naar de dood