Lieve, kleine kerel
Hoe vertel ik jou
van een hemelsblauwe lucht,
van wolken die voorbij drijven,
in één ademzucht.
Jij kleurt zacht de wind,
en zit voor je uit te staren.
Ik zie de leegte lanzaam,
in je hoofd ontwaren.
Ik wil vliegen, op jouw vlucht
en voelen wat jij meestal voelt,
als jij je hart bij me lucht.
De stilste stilte in je zijn,
als jij het even niet meer weet,
en de wereld om je heen vergeet
Je hebt mijn huid doordrenkt,
omdat jij me liefde schenkt,
mijn lieve kleine vent.
© Copyright Rijmelarijntje
Ingezonden door
Rijmelarijntje
Geplaatst op
18-09-2012
Over dit gedicht
Ik heb zelf een autistische stoornis dus vanzelfsprekend schrijf ik er ook over, hihihi