Lieve, kleine kerel

Hoe vertel ik jou
van een hemelsblauwe lucht,
van wolken die voorbij drijven,
in één ademzucht.

Jij kleurt zacht de wind,
en zit voor je uit te staren.
Ik zie de leegte lanzaam,
in je hoofd ontwaren.

Ik wil vliegen, op jouw vlucht
en voelen wat jij meestal voelt,
als jij je hart bij me lucht.

De stilste stilte in je zijn,
als jij het even niet meer weet,
en de wereld om je heen vergeet

Je hebt mijn huid doordrenkt,
omdat jij me liefde schenkt,
mijn lieve kleine vent.

© Copyright Rijmelarijntje

Ingezonden door

Rijmelarijntje

Geplaatst op

18-09-2012

Over dit gedicht

Ik heb zelf een autistische stoornis dus vanzelfsprekend schrijf ik er ook over, hihihi

Tags

Asperger Autisme Beperking Gedicht Gedichten