Zondagmorgen
Of je nog zit te wachten in het Vagevuur
op het verlossende gebed of een engel
met een boodschap op deze dag.
Dezelfde vragen kristalliseren
antwoorden zweven als damp
van een spoorlijn in Birma.
Zij verwaaien met de wierook
over jouw grafsteen omhoog
naar de eeuwige, blauwe lucht.
Geen rechtvaardiging valt te verwachten
het verleden kent zichzelf het slechtst
laat zich in het leven merken.
© Copyright stanislaus
Ingezonden door
stanislaus
Geplaatst op
16-09-2012
Over dit gedicht
gedicht voor mijn vader