Terug bij af

Al die tijd was het me gelukt,
Niet gepijnigd of gesneden.
Ik kon er op een andere manier onder gebukt,
Al die tijd heb ik het gemeden.

Maar nu ik ook met eten heb moeten stoppen,
Ben ik weer terug bij af.
De wereld om mij heen ben ik weer gaan foppen,
Ik ben niet zo sterk en voel me zo laf.

Ook jouw bedrieg ik hier nu al een tijdje mee,
Ondanks dat ik had beloofd er mee te kappen.
Maar wees gerust je hoeft niet te wennen aan het idee,
En nee je hoeft ook niet toe te happen.

Het punt is namelijk, dit gedicht krijg je nooit te zien,
Dat ik snijd en kras vertel ik niet aan jou.
Of ik er mee stoppen kan dat gooi ik op een misschien,
Want ik wil geen hulp die jij me dwingen zou.

Elke keer hebben ze me laten zakken,
En van dat snijden, dat wisten ze zelfs niet.
Alleen de reden kregen ze van mij te makken,
Maar iedere keer was het het zelfde lied.

Het was o zo erg en ik moest hulp krijgen,
Dit zeiden ze allemaal.
Bij nader inzien had ik beter kunnen zwijgen,
Niet moeten vertellen mijn levens verhaal.

Lieverd al kan ik het je niet laten weten of zeggen,
Het spijt me allemaal zo veel.
Maar je zou het er dik bovenop gaan leggen,
Vandaar dat ik het niet met je deel.

Je zou je zorgen maken en ik moest het gaan afleren,
Maar dan zou ik sacherijnig en niet meer te behappen zijn.
Zolang je het niet weet kun je je niet tegen me keren,
En blijft het tussen ons zonder extra spanning en op één en dezelfde lijn.

© Copyright xisax