Gezwegen Liefde

Wolken pakten zich samen in mijn hoofd,
nadat de storm mij van m'n rust had beroofd.
De orkaan die door mijn lichaam woedde,
en er m'n tere hart bebloedde.

Hoe lang ik ook naar je zat te staren,
niets kon mijn verdriet bedaren.
Jaren had ik mijn ogen op jou gericht,
M'n hemel, m'n sterrenlicht.

Nooit de woorden over m'n lippen gekregen,
en altijd als de dood gezwegen.
Nu kijk ik vol spijt uit de hemel op je neer,
hoe jij aan mijn graf staat te wenen weer.

Het briefje dat je me gaf voor ik die straat overstak,
zat aan de hemelpoort nog in m'n rechterzak.
Dit is wat ik lezen zou:
"Mijn liefde is voor jou"

© Copyright Star Poet