Wandelen
als ik wandel tussen al die prachtige bomen,
krijg ik het verlangen even weg te dromen
ik droom van een land met water zo helder, zo blauw.
paarden die galopperen in de wei,
vriendelijk en zo trouw.
vogels die vliegen gedragen door de wind,
en in de verte geschater van een kind.
dit kind zou ik kunnen zijn,
want ook lachen vind ik zo fijn.
maar ook zoals het paard, of de vogels in de lucht.
het is helaas een droom, en ik zucht.
de bomen zullen hopelijk blijven staan, en voor mij is het weer tijd om naar huis te gaan.
© Copyright josina theuns
Ingezonden door
josina theuns
Geplaatst op
09-11-2008
Over dit gedicht
natuur