Startlijn
Jezelf verliezen
Geen controle over de situatie
Het aanvankelijke gevoel
Van vasthouden aan iets
Waar je eigenlijk niet meer in geloofde
Maar je wilt het zo graag
Dat het je frustreert
Goede tijden leken lang geleden
Ik zat in een hoekje
Ik heb op de grond gezeten
Mijn hoofd vol
Ik wist niet wat ik moest doen
Ik heb veel gezegd
Maar weet niet of het genoeg was
Nu sta ik sta weer bij de startlijn
Heb veel rondgelopen
Met gedachtes, gevoelens en pijn
Ik was in mijn schulp gekropen
Verbijsterend helder
Zal ik leren om de sprong
En de gloed van vervoering
Wederom te kennen
Dan verwelkom ik alle ochtendgloren
met verbazing en verrukking
En droom ik verder
Mijn liefde zal niet rusten
Tot ik op mijn knieën zit
Dan kan ik uitrusten
Voor mijn levensrit
Nu heb ik teveel gezegd...
© Copyright Deuce
Ingezonden door
Deuce
Geplaatst op
08-08-2012
Over dit gedicht
Misschien me laatste, weet niet of dit echt gedichten zijn, maar fijn om te schrijven.