Ik zit in een hoekje... helemaal alleen...

Ik zit in een hoekje
Verdrietig... helemaal alleen
Ik kan niemand meer verdragen
Niemand...om me heen

Ik wil niet meer vechten
Elke avond, elke nacht
Ik wil niet meer verder
Wat had je verwacht?

De rust neemt het over
Het maakt me even niet meer uit
Wat iedereen denkt en zegt
Al roepen ze nog zo luid

Het beleven maakt me moe..
Ik probeer alles weg te duwen
Maar mijn gedachten dwalen af
Het lijkt wel of “iets” me wil waarschuwen

Opeens besef ik...
Dat mijn taak hier nog niet is vervuld
Ik ben verplicht om te vechten
Hebben jullie nog een beetje geduld?

Ik hoop dat de tijd me zal helpen
Ben op zoek naar wat nieuwe moed
Want ik kan alleen nog... voelen
Voelen... in overvloed...

© Copyright Blue rose @}---- Vicky