Zeemans vrouwen

Zeemans vrouwen

Woeste golven beuken op het strand
Meesleurend schelpen allerhand
Vissers uit vroegere tijden
Hebben zich ook door de zee laten verlijden
Die met hun wankele boten gingen voor maanden op zee
Brachten lint , stoffen en cureosa mee
De vrouwtjes aan de haven waren vaak blind
Kwam manlief thuis 9 maanden later weer een kind
Toch het waren harde werkers
Die manschappen in het ruim
Soms belandde er weleens een in een kerker
Het was een hard leven men kende geen verzuim
Hadden zij genoeg vis gevangen
Hoorde je uit volle borst gezangen
Vissen gevangen uit die hoge golven
In netten verstrikt ,werden in kisten bedolven
Aan de haven zitten vrouwtjes te wachten
Op hun mannen die thuis komen met zware vrachten
Achter de ramen brandde ergens wel een kaars
Dronken mannen die lapten alles aan hun laars
Hun mannen ver van huis ,van eenzaamheis hun dorst lavend
Bij thuiskomst ,naar vrouwtjes rokken
graaiend
Er wordt weer gelachen gezongen de liefde bedreven
Veel is er veranderd,maar de mens is toch hezelfde gebleven!
MMH,Stevens

© Copyright M.M.H. Stevens

Ingezonden door

M.M.H. Stevens

Geplaatst op

07-11-2008

Tags

Haven Vissers