Al weer te min

Armand, Armand kom eens vlug
of ben ik nu te min?
Want de klassenmaatschappij
die is er terug
Wij zijn terug af naar het begin.

De villa's hier rondom mij,
zijn metershoog afgedekt.
Wie daar woont heb ik het raden na
het is nog niet uitgelekt.

Grote donkere, lange wagens
rijden er 's weekends af en aan
Dan horen wij harde muziek
en lachend spreken en het
is heel laat gedaan.

De geur van bier, wijn en whisky
sliert tussen de hagen door.
giechelende meisjesstemmen
maar toch geforceerd horen wij
aldoor.

De politie heeft men al zo vaak gebeld
die gaan dan ook wel kijken.
Maar vaststaat ze drinken verdomme mee
als het gaat om al die rijken.

Ons kind wil een bouwgrond kopen
om er op te bouwen.
Maar die zijn hier zo ontzettend duur
dat ze dat niet kan houwen.

Armand Armand, luie reet
kom terug en zing opnieuw protest
Want sinds de jaren zestig is
hier niets veranderd voor de rest.
Of heeft onze bede helemaal geen zin,
en zijn wij nu voor jou te min

© Copyright Pravda

Ingezonden door

Pravda

Geplaatst op

05-07-2012

Over dit gedicht

Protest-dicht

Tags

Maatschappij Protest Temin