Raak je kwijt
Starend naar je berichten
Negatief over jou
Denkend aan je vele gezichten
Terwijl je weet hoeveel ik van je hou.
Kijkend naar hoe je ten onder gaat
Aan de grond vast genageld
Hoe je het leven langzaam achter je laat
Hoe een groot verdriet mij bekneld.
Al huilend ren ik naar de telefoon
Ik kan je niet laten gaan
Maar je zegt op een koude toon
Ik kan het gewoon niet meer aan.
Tranen stromen over mijn wangen
Te laat, voor eeuwig ben ik je kwijt
Weet lieve schat, je bent niet te vervangen
Je blijft in mijn hartje, voor altijd.
© Copyright Noes
Ingezonden door
Noes
Geplaatst op
02-07-2012
Over dit gedicht
Gebaseerd op de waarheid maar ook gedramatiseerd.. Al scheelt het niet veel