Pubertijd
Pubertijd, wat een strijd.
Meestal alleen maar onduidelijkheid.
Elke dag ze ik dingen anders.
Shit, wat ben ik veranderd.
Nu moet ik me laten gaan.
Zet me muziek keihard aan!
Het kan me niet schelen.
Ik wil niets weten van gevoelens delen.
Maak me niet boos, want ik sla je verrot!
Het kan me niet schelen wat je denkt in je kop.
Ik voel me ouder en machtiger dan ooit.
Maar voor de rest ben ik nog een kind en dat is iets wat me stoort.
Me woede kan ik niet binnen houden.
Maar ik vind het wel fijn.
Ik kan eindelijk mezelf zijn.
Pubertijd, wat een rare strijd.
Een strijd tussen woede, bloed, dood en haat.
Hoezo weet ik niet,
Maar ik heb het gevoel dat ik weet hoe het allemaal gaat.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
30-06-2012
Over dit gedicht
Omdat ik nu zo ben en ik me zo voel.