Gebroken
K`luister naar de wind,
Hoe het zachtjes waait,
De zon komt net op,
Waar vind ik de rust die ik nodig hebt?
Ik kan het niet meer aan!
Kreundend zie ik je gaan,
Was bereid,
Maar toch het punt had ik vermijd..
Nu het er op aan komt.
Stort mijn hele wereld in,
Wat heeft het leven nog voor zin?!
Met een hoofd vol gedachten,
Keer ik weer terug..
Huilend loop ik op het pad,
Het pad wat jij ooit eens betrad.
Het is niet meer van jou!
Ik hou van jou..
Maar ik ga je vergeten.
We zullen vrienden blijven..
Dat wel.
Maar dit wat ik je vertel.
Is de waarheid.
© Copyright summerblondie
Ingezonden door
summerblondie
Geplaatst op
27-06-2012
Over dit gedicht
ik kan het niet meer aan!