Een teken van leven

Wist ik maar hoe het met je gaat.
Wat je nu doet ,waar je nu staat.
Zijn je gevoelens nog zo sterk
Of heb je afleiding aan je werk
.
Leef je nog met mij in je gedachten.
En wil je liever niet langer wachten.
Pak je twijfelend de telefoon
En schrik je wakker van de toon.

Verbreek je de verbinding weer.
Maar leg je de hoorn nog niet neer.
hoop je op een bericht van mij.
Ondanks alles wat ik zei.

Leg je gevoelens op papier vast.
Maar verdwijnt het meteen ook weer meteen in de kast.
En het opsturen durf je niet zo goed.
Zelfs een simpele groet.

Je respecteer hiermee mijn vraag aan jou.
Dat ik voorlopig liever afstand hou.
Maar ook ik sta steeds in tweestrijd.
Doe ik hier goed aan,heb ik geen spijt.

Haal ik liever de voet van de rem.
En hoor ik weer dagenlijks je stem.
Luister ik naar al jouw gedachten.
Zit ik een teken van leven af te wachten.

Schrijf ik je honderd vellen vol.
Huilen we samen en hebben we lol.
Ik mis je liefde en schouder.
Zonder jou is alles kouder.

Toch zet ik nog even door.
Ik zit nu op het juiste spoor.
Ik mis je nog wel dag en nacht.
Maar hoop te bereiken wat ik verwacht.

We zetten nu alles even op een rij.
Een adempauze voor allebei.
Nog even en we zullen weten.
Of we elkaar kunnen vergeten.

Dus hou vol lieve vriend van mij.
Nog even en dan is het ergste voorbij.

© Copyright Boogschutter-67