Breendonk

De vrachtwagen stopt.
Voetstappen op de kasseien.
Bonzende harten.
Onverstaanbare woorden.
Een lange, lege gang.
Donker.
Met een duidelijk begin.
En een nog onbekende bestemming.
Jammerende kreten.
Van achter vergrendelde deuren.
Opgesloten.
Samen met het laatste beetje menselijkheid.
Nog een restje hoop.
Maar dan...
Bam !
Gedaan.

© Copyright lieselot :)

Ingezonden door

lieselot :)

Geplaatst op

08-06-2012

Over dit gedicht

ik heb dit gedicht geschreven na mijn bezoek aan het doorgangskamp Breendonk.

Tags

Angst Onmenselijkheid Oorlog