Mijn leven is een hel
een heel verleden achter me,
vol fouten en daden,
veel tranen en zoveel spijt,
tranen vloeien nu nog voor de dagen die fout gingen,
ik heb zovaak rondgelopen met een lach op me gezicht,
waarachter duizend tranen verscholen lagen,
zoveel mensen vertrouwd die niet te vertrouwen waren,
nog steeds vraag ik me af, waarom?
waarom moet ik dit pad afleggen?
waarom ik en niet een ander?
waarom heb ik al die dingen naar me hoofd gesmeten gekregen?
ik wou een keer van me fouten leren,
niet twee keer dezelfde fouten en dingen meemaken..
© Copyright #NNB
Ingezonden door
#NNB
Geplaatst op
04-06-2012
Over dit gedicht
wat je heb meegemaakt moet je kunnen achterlaten, maar dat is moeilijk.