Donker licht

de lantaarnpaal, om de straat te verlichten
laat vooralsnog een donkerte na
geen deuk of gil gehoord
jouw leven zo bruut verstoord

waarom die nacht, dat moment die tijd
mijn ogen sluiten zich, je gezicht
nooit meer strelen, voor altijd kwijt
zo simpel het bestaan ontwricht

remsporen kondigen aan jouw eind
zoals Goethe zei: mein Feind
Ik wil je vijand niet zijn
streel me, kus me, straal

geef een teken, claxoneer en zeg gedag
dan dans in de hemel, dans mijn schat
dans in de hemel en gun eenmaal je lach
dan rust, en ben in mijn droemen

© Copyright dennis prinsen