Luisteren
Ik spreek openbaar in de groep,
Leg mijn ziel voor één keer bloot.
Maar jullie zien het alleen maar als troep,
Houden niet op met dat gekloot.
Alles zien jullie zo zwartwit,
Praten waar jullie niks van weten.
Of jullie niet zien dat ik er mee zit?
Ik kan jullie niet peilen of meten.
Waarom nou vooral bij mij?
Terwijl jullie bij de rest zo stil blijven?
Waarom wachten jullie niet tot nabij?
Stom stelletje rotwijven...
© Copyright xisax
Ingezonden door
xisax
Geplaatst op
16-05-2012
Over dit gedicht
Oke niet netjes geeindigd maar soms ben ik er zooo klaar mee..