Tot ziens voortgezet onderwijs

Ik kwam hier in school binnen,
moet geheel onbekend opnieuw beginnen.
Het was wennen in dit grote gebouw,
de hoofdtrappen waren hier bruin en de trappenhuizen blauw.
Mijn eerste leerjaar deed ik veel aan verkennen,
moest aan de afwisseling van docenten en het lesrooster wennen.
Speelkwartier was van de basisschooltijd,
vanaf toen was ik geen meisje maar een grote meid.
De tweede klas werd gegriffeld met een gepeste naam,
hun gedrag van eerder is nog altijd iets waar ik me voor schaam.
Het pesten werd zo heftig dat ik ging smeken voor een nieuwe klas,
ik was opgelucht dat het me lukte maar niet dat het veel beter was.
Ik moest altijd maar doorknokken met bijna geen vriendinnen,
toen ik vakantie kreeg dacht ik in de derde ga ik opnieuw beginnen.
Mijn profielkeuze was gekomen en wist wat ik tegen mezelf had gezegd
probeerde de fouten van het afgelopen jaar neer te leggen, en deed dat echt.
Maar het pesten werd niet minder zwaar, een enkeling stond voor me klaar,
nu heb ik mijn vierde leerjaar bijna afgerond, en ga hier weg dat is raar.
Het afgelopen jaar is het in een positieve zin veranderd, en konden mensen m’n ware kennen,
Een jaar geleden was ik voor bijna alles op de vlucht en bijna overal weg aan het rennen.
Maar dat was dit jaar niet nodig de zweer was verbeterd en het voelde als welkom zijn,
Ik ben trots dat we elkaar toch nog zo mee hebben gemaakt, echt fijn.
De negatieve invloeden veranderde naar het positief,
al mijn energie kon ik nu dus benutten, waar ik werkelijk om gief.
Dingen waar ik energie en tijd in wilde laten bekomen,
tuurlijk waren er mindere dingen maar ik heb m’n keuzes wel genomen.
Ik stortte me op het dichten en op de mensen in de wereld en ons land,
ik schoof mijn problemen opzij en gaf mensen die het nodig hadden een helpende hand.
Zo kon ik dan eindelijk doen wat ik echt graag wilde,
maar eerder ging dat niet omdat ik vele lasten tilde.
Probeerde ik wel te helpen dan kreeg ik dat niet lang voor elkaar,
inmiddels gaat helpen zo goed als moeiteloos het klinkt gek maar is echt waar.
De afgelopen jaren stonden jullie als teamleiders en docenten aan mijn zij,
maar een persoon wil ik in het bijzonder bedanken, meneer kom er even bij.
Meneer bedankt voor alles, de gesprekken en dat u fan bent van mij,
daarom ontvangt u de aller eerste bundel van een uitgeverij.
Na al die jaren moet ik dit gebouw en jullie achterlaten, het gaat jullie goed,
mede met alle andere examen leerlingen, een hartelijke groet.
Ik ben geen grote meid meer, maar volwassen dame en kan de wereld wel aan, ik zal eens terug keren, om te laten weten hoe het is, en zal nu de toekomst in gaan.

Het gaat u allen goed, bedankt voor het vertrouwen de hulp en de kracht en alle leerzame stof.

TOT ZIENS!

© Copyright ♥DJolien♥