Pleeg geen zelfmoord
Toen ik het hoorde
had ik tranen...
Ik geloofde mijn oren niet.
Iedereen keek teleurgesteld naar je.
We hadden zoveel verdriet.
Waarom ga je dat doen?
Ga je harteloos je familie
en vrienden achterlaten?
Denk er eens goed over
en je mag er met ons
altijd over praten...
Verlaat ons alsjeblieft niet!
We gaan je zo hard missen!
We kunnen je toch niet laten
en zomaar uit onze gedachten wissen?!
Ik wil dat je even
naar ons luistert...
Even naar ons hoort...
Kom,
zet je bij ons
en pleeg geen zelfmoord...
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
02-05-2012
Over dit gedicht
De meeste mensen leiden een leven van heimelijke vertwijfeling