Kind soldaat

Loop over straat
Zie mensen schreeuwen
Wetend dat het over de oorlog gaat
Voor mijn gevoel duurt het al eeuwen.

Ben snel naar huist toe gelopen
Toen mama zei dat papa mee moet strijden
Tranen zijn van mijn gezicht af gedropen
Ik kon de pijn niet vermijden.

Paar dagen later ben ik buiten
Maar echt spelen kan ik niet
Ik kan op een bom stuiten
Goed verstopt zodat je ze niet ziet.

Terwijl ik moet werken op het land
Komt er een arrestatie team aan
Word meegetrokken, met handboeien om mijn hand
Moet ik naar het kinderleger gaan.

Daar word ik van mijn boeien bevrijd
En krijg ik een pistool in mijn handen gedrukt
‘schiet eens iemand neer, die daar, die meid
Je krijgt een sneetje brood als het je lukt.

De trekker word los gelaten
Het lijkt alsof ik in een nachtmerrie zit
Ik had niet in de gaten
Mijn eigen hand deed dit.

Ze zakt in elkaar
Tranen stromen weer in mijn ogen
Dat was het eerste slachtoffer van mij als moordenaar
Ik heb haar bedrogen.

Moet dag en nacht kiezen
Tussen een anders of mijn leven
Ik wil het mijne niet verliezen
Maar dit wordt mij nooit vergeven.

Met een geweer in mijn hand
Schiet ik ze allemaal neer
Maak ik ze allemaal van kant
Vraag me af of dit gaat wennen, ooit een keer.

© Copyright Noes

Ingezonden door

Noes

Geplaatst op

27-04-2012

Over dit gedicht

Vanuit de ogen van een kindsoldaat, geschreven wegens een tentoonstelling die ik onlangs heb bezocht.

Tags

Dood Geweer Kindsoldaat Moordenaar Nachtmerrie