Niet slaan

Papa! Papa!
Nee niet slaan
Papa! Papa!
Waarom doe je me dit aan?

Geheel van de weg geslagen,
elke dag herhaald.
Mishandeld tot de laatste traan,
tot alles vergaat.

Stilletjes in een hoekje,
verdwenen in haar dromen.
Ook al komen ze niet,
dat is haar ontnomen.

De kleuren van de regenboog,
als een tatoeage over haar heen.
Ze schreeuwt om hulp,
maar ze is alleen.

Een litteken in haar geheugen,
een flashback van oude tijden.
Pijn diep van binnen,
het verleden is moeilijk te vermijden.

Het is allemaal over,
sluit het met een laatste gil.
Vergeet het vanaf hier,
volg je eigen wil.

© Copyright Tess