Bejaard
Starend door het raam leiden ze vaak een éénzaam bestaan.
Waar blijven al die mensen die hen alle goeds toe wensen.
Het zijn alléén maar woorden, maar dat is niet genoeg om ze te bekoren.
Persoonlijk contact is vaak een utopie, al was het maar voor even, maar hoop doet leven.
De familie heeft geen tijd en je hebt het gevoel dat je steeds meer wegkwijnt.
Nee, het is vaak niet makkelijk om bejaard te zijn, want het doet vaak véél pijn.
Respect en aandacht voor onze bejaarde medemens, dat is wat ik ze wens.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
23-02-2012
Over dit gedicht
Véél bejaarden zijn eenzaam. Voor hen dit gedicht.