Lach masker maar er achter

Op mijn gezicht, daar zit een masker,
het bedekt mijn hele hoofd.
En ik, ik krijg het er niet af.

Ik beheers nu mijn gezicht niet meer,
mijn emoties slaan op hol.
Maar toch laat mijn masker dat niet zien.

Ik lach als ik weer eens huilen wil,
ik lach om mijn verdriet!
Wat is er nu toch weer met mij gebeurd?

Met tranen in mijn ogen,
schrijf ik nu dit gedicht,
maar toch staat er een glimlach,
vast op mijn gezicht.

© Copyright nicole