Zet het van me af
Droog mijn tranen snel,
zet het van me af,
pijn doet het wel,
het voeld aan als een straf.
Ik schonk je al mijn vertrouwen,
deelde lief en leed,
dacht dat ik op jou kon bouwen,
maar besef nu goed dat het jou niets deed.
Tranen vullen weer mijn ogen,
net zo snel dat jij trapte op mijn hart,
door jou steeds zo voorgelogen,
waardoor ik me nu voel zo verward.
Wat was nou eigelijk jou doel,
en waarom had ik het niet door,
dat je speelde met mijn gevoel,
waardoor ik weer al het vertrouwen verloor.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
07-02-2012
Over dit gedicht
over vriendschap, dat kapot gaat door leugens