Een masker

Op een dag zette ik mijn masker op.
En daar achter zat verdriet. Ja daar achter verstopte  ik alles wat ik meegemaakt had en waar ik mee zat.
En elke dag zette ik het op zodat mensen het niet konden zien. Het verdriet, teleurstellingen en ruzie's.
Maar toch door iemand er achter laten kijken, nam ik iemand in vertrouwen. Waardoor ik het kwijt kon en je opgelucht was. Die persoon is iemand die door je fake lach nog verdriet ziet, en die door je masker heen kijkt als je die hebt opgezet! 

© Copyright melissa

Ingezonden door

melissa

Geplaatst op

04-02-2012

Over dit gedicht

Een klote tijd achter de rug

Tags

Masker Verdriet