Zoveel verborgen hartzeer

Zoveel mensen met een stil verdriet
Een verdriet dat niemand ziet

Mensen die zo graag willen vertellen
Maar niet weten wie ze moeten bellen

Omdat iedereen zo zijn eigen dingen heeft
En ze bang zijn dat het de ander last geeft

Bang om naar een ander toe te stappen
Alles alleen willen opknappen

Maar juist het delen van je last
Scheelt zo’n hoop dat staat vast

Het uitspreken van alle verdriet en pijn
En alle problemen die er kunnen zijn

Uitstorten dat bloedende hart
Zeggen dat alles je zo verward

Dat je niet weet wat je met jezelf moet beginnen
Hoe je al je gevoelens kan overwinnen

Jezelf helemaal kwijt zijn
En dat verbergen achter lach en gein

Maar dat volhouden lukt je niet meer
Daarvoor heb je teveel hartzeer

Alle reden dus om iemand alles toe te vertrouwen
Zodat je weer aan een toekomst kunt gaan bouwen

© Copyright Myself

Ingezonden door

Myself

Geplaatst op

28-01-2012

Over dit gedicht

Voor jou meisje

Tags

Alleen Verborgen Verdriet Vertellen Vertrouwen