De inhoud van mijn leven

De inhoud van mijn leven
leek netjes weggezet
Maar vanochtend heel even
Waarschijnlijk niet goed opgelet

de kastdeur die sloeg open
in zoveel scherven op de vloer
ligt nu onfortuinlijk
het verdriet weer op de loer

’n restant gruzelementen
ik raap ze bij elkaar
Geef ze weer een eigen plekje
Al is het voor even maar

Ze leken opgeborgen
Vol precisie zo secuur
Dat het niet mocht baten
Dat valt nu even zuur

gekoesterde momenten
in scherven stuk voor stuk
zijn nu enkel restanten
van ooit gekoesterd geluk

Ze gaan weer door je handen
De stukken een voor heen
toch verschijnt dan voor heel even
een glimlach door je tranen heen

© Copyright Lilian