De Lynx

Langzaam sluipend op mijn prooi af
Afmaken is wat ik denk
Niemand die mij nog tegen houd
Mij klauwen door zijn huid
Rustig lik ik het bloed van mijn pooten
Heel rustig en zorgvuldig
Dan kijk naar mijn prooi die bloedend op de grond ligt
Ik zet mijn tanden in zijn lichaam
Zorgvuldig eet ik hem op
Ik eet zijn lichaam
Ik zie zijn ziel zijn lichaam verlaten
Dan hoor ik iets en schiet ik weg
Weer ga ik op pad voor wat lekkers
Maar dan hoor ik weer wat maar ik weet niet wat
Ik hoor iets lopen en daarna schreeuwen
Het is vast de moeder van dat kind dat ik verschreurde
Dan staan er wat mensen voor mij
Ik laat me tanden zien en maak me groot
Met me oren in mijn nek brul ik 'Ga weg dit is mijn terein!'
Ze luisteren niet en houden hun geweren in mijn richting
Dit is fouten boel, dus ik vlucht
Maar te laat......
Pang!........
en alles is over
Het is zwart
Zwarter kan niet
Dan word ik wakker
Met in mijn arm een schot wond
Ik ben toch maar een kind? denk ik nog
Wie schiet er nou weer een kind neer?
Dan merk ik dat ik in het bos lig
Wat doe ik hier?
Er druppeld wat bloed uit mijn mond
Ik ben alles vergeten van wat ik heb gedaan
Ik was gewoon naar bed gegaan en nu lig ik in het bos
Het bloeden is zo erg dan ik rustig in slaap val
Vallend in het zwarte donker
Ik ben dood maar ik weet niet eens warom
Ben ik stout geweest?
Ik zou het nooit weten denk ik nog

Elke dag blijf ik het jammeren " Warom? warom? warom?'
De hele dag jammer ik het
Ik vast op een donkere vlakte
Zo eindelooos
Zo alleen
Maar ik kan er niet weg
Het is de straf die ik krijg en ik weet niet eens warom.......

© Copyright Verwijderde gebruiker