Ongekende passie

het uitzicht zee
we zagen buien in
de verte komen, stilte
raasde wisselstromen

het overbruggen
van de blik
in de eerste schrik
ging toen de wereld uit

we stapten over
in gelijke tred
een nieuwe ruimte in
de tijd was even stil gezet

ik tilde sluiers op
zag jou je lach
en ogen vol verbazing
of het wat gaf

je vinger raakte mij
ontlaadde mijn gevoel
handen streelden je gelijk
al bleef je toen nog koel

we pasten in elkaar
met schaamteloos verlangen
hunkering van eeuwenlang die
in ongekende passie was gevangen

wil melker
04/12/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl

© Copyright wil melker