Controle

Stevig sta ik voor de spiegel,
te staren naar mn mes.

een schrammetje op mn arm te zetten,
dat verdien ik best.

kwaad, boos en verdrietig,
ben ik echt te nietig.

een onbeantwoorde vraag; waarom.

waarom moesten jullie gaan?
waarom lieten jullie me staan?

waarom wilde jullie zonder mij?
en zetten jullie niet alles opzij?

ik wilde weer controle.
maar bleef me zelf verwonden.

controle over mijn leven, gevoelens en emotie.
streven naar die zelfacceptatie.

kwaad kijk ik in de spiegel, en pak het mes.
je bent lelijk en dik, vies goor mens!

vind je het gek dat je iedereen kwijt raakt?
er is maar 1 iemand die over je waakt.

Ana, ik wil afvallen.
Ana, ik wil controle.
Ana, wil je me helpen?
Ana, wil je voor altijd mijn vriendin zijn?

Niemand die je ziet, niemand die je hoort.
Maar er is ook niemand, die aan je stoort.

Zonder jou kan ik het niet aan,
om zo door met mn leven te gaan.

jij bent zo lief de waarheid te zeggen.
Jij bent zo lief om met me mee te vechten.

jij vertelt me dat ik dik en lelijk ben,
en dat niemand mij zo wil, als een kreng.

maar jij helpt me met afvallen, kotsen en niet eten,
en vertelt wat je wel of niet moet nemen.

je vertelt me dat je nooit te dun bent,
en met mn lelijke en dikke lichaam nooit een vent schept.

ik zal je haten,
en van je houden,

want op jou kan ik bouwen.

Je zit in mn hoofd, en springt met mij over de sloot.
over bruggen en onder hekken,
wij zullen elkaar door 't leven trekken.

Je bent in mn hoofd,
en je zult me helpen, zoals je had beloofd.

© Copyright Miranda

Ingezonden door

Miranda

Geplaatst op

03-12-2011

Over dit gedicht

in 2010 ben ik mn ouders en bestevriendin verloren,en raakte daardoor me zelf kwijt.

Tags

Anorexia Etc Haat Verandering Zelfacceptatie