Kindermishandeling
Een wereld zonder licht,
Is als een kind zonder ogen.
Gevangen in het donker,
Door zijn ouders voorgelogen.
Onder de blauwe plekken,
Verwantwoordelijk voor zijn daden.
Het nam stiekem een snoepje,
En al snel werd hij geslagen.
Huilend in een hoekje,
Angstig en alleen.
Zonder eten naar zijn kamer,
Heeft hij niemand om zich heen.
© Copyright Laska119
Ingezonden door
Laska119
Geplaatst op
30-11-2011
Over dit gedicht
Dit gedicht gaat over kindermishandeling, wat nog altijd teveel voor komt op de wereld.