Kindermishandeling

Een wereld zonder licht,
Is als een kind zonder ogen.
Gevangen in het donker,
Door zijn ouders voorgelogen.

Onder de blauwe plekken,
Verwantwoordelijk voor zijn daden.
Het nam stiekem een snoepje,
En al snel werd hij geslagen.

Huilend in een hoekje,
Angstig en alleen.
Zonder eten naar zijn kamer,
Heeft hij niemand om zich heen.

© Copyright Laska119

Ingezonden door

Laska119

Geplaatst op

30-11-2011

Over dit gedicht

Dit gedicht gaat over kindermishandeling, wat nog altijd teveel voor komt op de wereld.

Tags

Haat Kinderen Mishandelen Overig Pijn Verdriet