Het woud van vroeger

verdort geluk
dwarrelt neer
bezaait de paden
die ik volg
met de herinnering

de kale stammen
als simpel verdriet
duizend takken
als duizend problemen
voortgroeiend
uit de stammen van leugens

verdort geluk
verleden tijd
bezaaid de bodem
van het woud in mijn gedachten
laat mij achter
in de eeuwige herfst