De Tijger

De tijger sluipt tussen de planten.
Om een prooi te slaan van alle kanten.
Hij loopt rustig vooruit.
En haalt dan met een schok uit naar zijn buit.

Het dier begint te rennen.
Maar het heeft niet veel kansen.
Zoals zijn instinct wel zal kennen.
Ligt de tijger hem straks op te schransen.

En ja hoor, daar gaat ie, plat op de grond.
Een felle pijn schiet door zijn lijf.
Hij geeft een schop, wordt daarna stijf.
Dan valt pas op, in zijn nek, een grote wond.

© Copyright Robbert Kooiman

Ingezonden door

Robbert Kooiman

Geplaatst op

25-09-2008

Over dit gedicht

Dit gedicht moest ik maken voor een opdracht op mijn school Gerrit Rieteld College

Tags

Jagen Tijger