Samen in de bioscoop

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan,
Maar weet wel dat ik blijf staan,
Ik kom niet en ik ga niet,
Dat is wat je ziet,
Ik zie dwars door je heen,
Mijn ogen prikken intens naar binnen,
En ik verdween,
Ik verdronk in je, ik verzoop,
Jij was mijn dope, jij bracht hoop,
wij samen in de bioscoop,
In de film, in trance, in een wereld waar wij waren,
Zintuigen uit, emotie aan de win,
En open voor gevaren,
Ik kom niet en ik ga niet,
Ik blijf in mijn stoel,
Emotie is alles wat je ziet
Mijn masker doe ik voor je af,
En toon je mijn ware gezicht,
Littekens, gekwetste ogen, een klein kind,
Dat masker is mijn straf,
Je zag een mooi gezicht, een glimlach,
En je beoordeelde mij,
Een mooi meisje was alles wat je zag,
Ik kom niet, ik blijf hier staan,
Reik je hand naar me uit,
En beleef mijn achtbaan,
We zitten naast elkaar in het karretje,
We gaan hoog en laag, het is mooi,
Zonder jou, is mijn achtbaan een bloedende teringzooi,
Zonder mijn masker, zonder mijn schild, kijk je dwars door me heen,
Je streelt over mijn wang, door mijn haren,
Mijn hart is niet meer van steen,
Het karretje gaat stijl omhoog,
Onze ruggen worden tegen de leuning gedrukt,
En mijn achtbaan verandert in een regenboog,
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan,
Mijn karretje heeft in het dal lang stil gestaan,
Ik kom niet en ik ga niet,
Maar met jou ga ik mee, mijn masker verbrand ik alleen voor jou,
Zodat je alleen mijn innerlijke pijn en schoonheid ziet.

© Copyright Samantha

Ingezonden door

Samantha

Geplaatst op

10-11-2011

Over dit gedicht

Dit gedicht bestond eerst uit de eerste 4 zinnen, die een ander had geschreven. Dit gedicht heb ik dus op mijn manier afgemaakt.

Tags

Achtbaan Masker Pijn