Achtervolging

De school gang is verlaten,
er weerklinkt gehijg.
voetstappen versnellen.
Mijn gehijg.
Mijn voetstappen.
ik kijk achterom.
De gang lijkt verlaten.
Maar niets is minder waar.
Achter me, een vage schim.
Hij wil mij, hij achtervolgd me.
De schim heeft een naam.
De schim heet het Verleden.
Het Verleden zit me achterna.
Hijwilt me grijpen, me pakken.
Hij fluistert dingen,
Die weerklinken in mijn hoofd.
Het Verleden komt steeds dichterbij...
Ik ren sneller, en sneller.
Hij mag me niet te pakken krijgen!
Al rennend kijk ik achterom.
met vaart bots ik tegen iets op.
Ik val op de grond.
Shit! nu krijgt het Verleden me zeker te pakken
Ik kijk voor me en een beete omhoog.
Jij staat voor me, en rijkt me je hand.
Ik pak hem, en je hijst me omhoog.
Devoetstappen klinken steeds zachter.
voor me staat een schim.
De schim heeft een naam.
De schim heet de Toekomst.
Hij kom dichterbij. stap voor stap.
Ik loop naar achter. stap voor stap.
Ik draai me om. klaar om weg te rennen.
voor me staat een schim.
De schim heeft een naam.
De schim heet het Verleden.
Hij komt dichterbij. stap voor stap.
Ik loop naar achter. stap voor stap.
Ik sta tussen twee schimmen.
De Toekomst en het Verleden.
Ben bang voor elke stap.
Durf niet naar de Toekomst te kijken,
en het Verleden doet te veel pijn.
Ik kijk naast me. En zie jou.
Gelukkig weet ik,
dat jij daar altijd zal zijn.

© Copyright Celine

Ingezonden door

Celine

Geplaatst op

03-11-2011

Over dit gedicht

Dit is voor jou, mijn aller beste vriend!

Tags

Angst Toekomst Verleden Vrienden