Konijn

Er was eens een jongetje,
vrolijk en klein.
Hij wilde heel graag
voor thuis een konijn.

Hij kroop in ‘n holletje,
onder de grond
en klom op het eerste
konijn dat hij vond

De oren als teugels,
hij zat op de vacht.
‘Toe maar, naar huis alsjeblieft,’
zei hij zacht.

Het konijn keek hem aan
en begon toen te lopen.
Ze is heel voorzichtig
haar hol uit gekropen.

Ze hopte door bossen,
sprong over het veld
en is langs de weg
naar het huis toe gesneld.

Het jongetje hield zich
steeds stevig vast
en ‘t konijn reed zelfs
tot voor zijn kast

Ze hopte de kast in en…
Ach, laat ’t ook maar.
Dit is allemaal onzin.
Er is niets van waar.

Genoeg gekheid verteld,
ik heb afspraken staan.
Maar zal ik op de hond
of de cavia gaan?

© Copyright Rogier v Essen, www.pletter.nl

Ingezonden door

Rogier v Essen, www.pletter.nl

Geplaatst op

18-10-2011

Over dit gedicht

Vanwege de leuke reacties op de kip, nog een dierengedicht. Dank jullie wel!

Tags

Dieren Forens Humor Kinderen Volwassenen