Emotioneel verdriet
Tranen bij een emotie,
Een steek in je hart.
Doodsbang en snikkend,
Voel jij je verward.
Tranen stromend naar beneden,
Een rivier van emotioneel verdriet.
Stil verscholen achter je masker,
Is er niemand die je ziet.
Tranen zonder een einde,
Komt onzekerheid dichterbij.
Een emotioneel leven leiden,
Maakt je niet vogelvrij.
Maar na al het emotionele verdriet,
Kijk jij weer langzaam omhoog.
Want achter die horizon,
Staat ook voor jou een regenboog.
© Copyright Laska119
Ingezonden door
Laska119
Geplaatst op
18-10-2011
Over dit gedicht
...