geen sleutel tot mijn deur

Ik heb mijn deur al dicht gedaan,
En al mijn tranen al weg gestopt.
Ik laat niemand meer bij me binnen,
Alles wordt steeds maar weer opgekropt.

Met mijn handen op mijn rug gebonden,
Ga ik het leven op die manier door.
Maar dit doe ik met veel pijn en angst,
Hier leef ik mijn leven dus voor.

Ik zit vergrendeld en vast geketend,
Er is geen enkele weg naar buiten.
Er is bestaat geen sleutel voor deze deur,
Dus mijn gevoel kan ik gewoon niet uiten.

Enkel wat nu nog in mij bestaat,
Is grote leegte en diepe angst.
Want ik zou niet willen falen,
Daarvoor ben ik het aller bangst.

© Copyright Verwijderde gebruiker