Jou woorden

Je zegt woorden.
Ze raken me hard en kil.
Ik kan mijn gevoelens hierover niet verwoorden.
Ik raak hierdoor van de kaart, onherroepelijk stil.

Jij vind het weer eens mijn schuld.
Natuurlijk waarom ook niet.
Je denk dat ik van jou alles duld.
T’ is altijd weer hetzelfde lied.

Je zegt dat je meer geeft om mij dat ik om jou.
Ik heb alles voor je over.
Mij zet je in de kou.
Jij bent mijn vlammendover.
Terwijl ik branden wou.

Hoe kun je zoiets zomaar zeggen.
Je hebt er niet eens over nagedacht.
Zomaar deze woorden over mijn hart te leggen.
Nadat mijn hart al was verzacht.

Ik ben gekwetst en voel de pijn.
Het brand en verscheurt alles wat het ziet.
Hoort een liefde zo te zijn.
Zo vol met scheuren vol verdriet.

© Copyright Daniël Batema

Ingezonden door

Daniël Batema

Geplaatst op

12-09-2008

Over dit gedicht

Over een gebroken liefde

Tags

Gebroken Kil Liefde Verdriet