nooit

Bescherming is wat ik zocht,
in heel mijn leven,
veiligheid waar ik voor vocht,
maar het werd me nooit gegeven..

Nooit even die arm om me heen,
die ik juist als kind zo hard nodig had,
steeds stond ik weer alleen,
te bewandelen in onzekerheid mijn levenspad.

Een leven te leven vol vragen,
en nooit antwoorden te zullen krijgen,
ik probeerde de mensen om me heen zo te behagen,
maar ze hadden liever dat ik deed zwijgen....

Nooit werd mij het gevoel gegeven,
van jij bent alles waard,
het was alleen maar verdriet beleven,
en onzekerheid waar ik heel mijn leven mee moet leven uiteraard.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

28-09-2011

Over dit gedicht

sorry ff een pijnlijk gedichtje...

Tags

Pijn Stilte Verdriet Zwijgen