Gevangen in eindeloze vragen
Wat houd het leven in,
als jou wereldje lijkt stil te staan,
zoekend naar dat nieuwe begin,
maar het lijkt niet eens te bestaan...
Gevangen in eindeloze vragen,
vol tranen die je haast doen verdrinken,
je hoop die stilletjes is aan het vervagen,
omdat je bent steeds dieper aan het zinken.
Zo ontzettend je best gedaan,
voor al waar jij voor leeft,
maar steeds lijk je weer alleen te staan,
omdat je je op het verkeerde pad begeefd.
Maar hoe kun je nou weten,
welk pad voor jou de juiste is,
en je het liefst alles wilt vergeten,
want je gaat kapot, door al die tranen van gemis.
Hoe kun je nou weten,
wat goed is of fout,
want alles blijft maar aan je vreten,
en je zo van je ware gevoelens onthoud.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
26-09-2011
Over dit gedicht
niks bijzonders