9-11
Het is alweer 10 jaar geleden
Maar lijkt zo dichtbij
Kan me nog herinneren
Dat ik tegen m’n moeder zei
Er is een vliegtuig in de toren gevlogen
En daarna kwam ook de tweede
Even later stortte beide torens
Naar beneden
Nu herdenken wij al die mensen
Die omgekomen zijn
Familieleden, vrienden
Emoties van verdriet en pijn
Een ramp als deze
Heeft de wereld doen schrikken
We laten de terroristen weten
Dat we dit niet pikken
Maar het helpt niet meer
Om de levens terug te halen
We kunnen alleen stilte houden
En denken aan alle verloren namen
© Copyright Soe-zie
Ingezonden door
Soe-zie
Geplaatst op
11-09-2011
Over dit gedicht